Ιερός Ναός Άγιος Δημήτριος

Παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου στη συνοικία “Ψαρέικα”.  Από τους μικρότερους ναούς της πόλης.

Ιδρύθηκε το 1688 (1687 αναφέρει ο Ροντογιάννης), ύστερα από αίτηση του Ηγούμενου της Κόκκινης Εκκλησιάς Θεοφάνη Δανιά στον Έκτακτο Προβλεπτή Λευκάδας Πέτρο Μπέμπο. Ζητούσε την παραχώρηση οικοπέδου (που ανήκε παλιότερα στον Τούρκο Αλή Τσελεπή ή Χασάν Μπέη), για να χτιστεί ναΐσκος και κελί για τους μοναχούς της Κόκκινης Εκκλησιάς που θα κατέβαιναν στην πόλη  και αποτέλεσε μετόχι της από το 1704.

Το 1695 παραχωρήθηκε επίσης οικόπεδο για να χτιστεί κατοικία στην οποία θα έμενε ο εκάστοτε εφημέριος του ναού.

Ο ναός κατέρρευσε και ανοικοδομήθηκε πολλές φορές (1704, 1769, 1811, 1830 κα) και πήρε τη σημερινή του μορφή το 1825.

Τα δεσποτικά του πιθανόν να είναι ζωγραφισμένα από τον Παναγιώτη Δοξαρά το 1721/22. Το τέμπλο του είναι έργο του Προσαλέντη του 1870 ή 1880. Υπάρχουν έργα επίσης των Δοξαρά, Καμπίσου – Μπέλλου,  Πατσαρά.

Στη συνοικία γύρω από την εκκλησία του Αγίου Δημητρίου τοποθετείται το σπίτι του Άγγελου Χαλικιόπουλου, όπου το 1807 στον κήπο του παρέθεσε δείπνο ο Ιωάννης Καποδίστριας σε 120 άτομα, ανάμεσα στους οποίους οπλαρχηγοί, μητροπολίτες, προεστοί της Λευκάδας κ.ά.

Το υλικό αντλήθηκε από:

• Μαχαιράς Κ. (1957). Ναοί και Μοναί Λευκάδος. Αθήναι.
• Μαχαιράς Κ, (1956). Πολιτική και διπλωματική Ιστορία της Λευκάδος (1797-1810). Αθήνα.
• Ροντογιάννης, Π.Γ. (2006). Ιστορία της Νήσου Λευκάδος, τόμος Β.  Αθήνα: Εταιρεία Λευκαδικών Μελετών.